Sistemik Aile Terapisi
Sistemik Aile Terapisi
Sistemik aile terapisi, aile içindeki ilişkileri, dinamikleri, beklentileri, inançları ve etkileşim örüntülerini inceleyerek, ailenin işlevselliğini güçlendirmeyi amaçlayan bir yaklaşımdır. Temel amacı aile içindeki problemi problem yapan faktörleri araştırmak, sorunları tanımak ve bu sorunların devam etmesine katkıda bulunan duygu, düşünce ve eylemleri ortaya çıkarmaktır.
Sistemik teorilerde bahsedilen sistem, bireylerin kendileriyle, başkalarıyla, çevreleriyle ve dış faktörlerle ilişkilerinin etkileşimlerini ifade eden dinamik yapıdır. Sistemik aile terapisi, temelde her davranışın bir iletişim biçimi olduğunu, ilişkilerin içinde herkesin bir rolü olduğunu ve bireyin davranışlarının geniş ilişkisel bağlamlarda anlam kazandığı vurgular.
Sistemik teorilere göre;
İstenmeyen semptomlar dahil tüm davranışlar sistemin içinde bir amaca hizmet eder; sistemin dengesini veya “normallik” hissini korumasına veya yeniden kazanmasına olanak tanır. Hiç kimse bir sistemdeki davranışı tek taraflı olarak kontrol edemez. Dolayısıyla çift veya aile ilişkilerindeki sorunlardan dolayı hiç kimse suçlanamaz; davranış sistemin üyeleri arasındaki etkileşimlerden ortaya çıkar. İletişim kurmamak mümkün değil; tüm davranışlar bir iletişim biçimidir. Terapötik değişim, sistemin içindeki etkileşim kalıplarının değişimiyle gerçekleşir.
Kaynakça: Gehart, D. (2013). Mastering Competencies in Family Therapy: A Practical Approach to Theory and Clinical Case Documentation. Cengage Learning.